DE GROTE DAG!!!!!!

Eindelijk was het dan zover!!! we hadden niet zolang geslapen.......een uurtje of 3 maar we stonden fris en fruitig op. Stijf van de adrenaline.

Na een stevig ontbijt togen we rond 3u45 naar het dorpsplein van Bourg D'oisons. Daar vond de start plaats om 4u30. Het was al een drukte van jewelste. Mark moest ergens anders opstellen dan ik. Het zag er heel sfeervol uit en het bruiste aldaar van de energie. De burgmeester heette ons goedemorgen en wenste ons veel succes. Dit werd vertaald door iemand van de organisatie.

Luc was een stukje met mij meegelopen en daarna terug naar de camping om te filmen hoe het eruit zag als al die wielrenners en lopers de hoogte ingingen.

Het gevoel dat je hebt als je daar met z,n alle in beweging bent.....in stilte.......is heel moeilijk te omschrijven maar erg bijzonder.

Onderweg waren in alle bochten kaarsen aangestoken en hingen banners met foto,s van mensen die overleden waren aan kanker, die aan strijden waren tegen kanker maar ook succes wensen voor mensen die meeliepen.

dit is in bocht 9 de 2e keer dat ik omhoog liep........daar hadden wij alle kaarsen neergezet 

Het kaarsje dat ik voor ons pap neer heb gezet gevonden tussen al die kaarsen

ik liep tussen bocht 9 en 8.........je telt van onder de berg (is bocht 21) naar boven (is bocht 1). Ik had last van mijn ademhaling.....er liep een meisje achter mij met een JBL box aan haar rugzak en daaruit klonk het liedje "Trots op jou" van Wesley Bronckhorst (dit lied heb ik gezongen op ons pap zijn begrafenis). Het is geen alledaags liedje wat iedereen kent dus hoe BIJZONDER was het dat juist op dat moment dat liedje klonk!

Ik kon Mark volgen via de app waarin stond waar iemand was en of deze al gefinished was . Mark was al de 1e keer gefinished en op weg naar beneden. We troffen elkaar in bocht 5. Even vragen hoe het met eenieder ging, een dikke kus en Mark toefde naar beneden en ik liep verder . Heel fijn om elkaar even te treffen dan.

Luc zat beneden klaar om Mark te voorzien van goed eten en drinken. Dat is toch wel erg fijn dat je dat die dag niet zelf hoeft te regelen.

Ondertussen was de Fanclub ook onderweg van hun huisje naar de finish......een hele reis. bus-lift-nog een lift- bus- stukje lopen en je bent er.....je doet hier ongeveer 1 uur over. Ze waren daar de hele dag vanaf half 8 smorgens tot  savonds 19u. Gelukkig hadden ze proviand en stoeltjes meegenomen

Ik was ondertussen verder aan het wandelen en Mark was dus aan het eten bij Luc. Het werd wat donker en er vielen wat druppels. Iedereen liep en fietste gewoon door. Onderweg kwam ik enkele malen met mensen in gesprek maar ik vond het ook heerlijk om in mijn eigen cocon te blijven. Ik vroeg in stilte of ons pap niet voor zon kon zorgen als in finishde en zowaar brak de zon door.....ja je kunt over toeval praten.

En daar kwam ik dan boven en zag de La Chouffe mutsjes al staan......heel fijn dat de familie zo duidelijk zichtbaar was. Nou de ontlading die er toen kwam emotioneel........moeilijk te omschrijven maar ooooh zo fijn! Even allemaal een knuffel en over de finishlijn. daar was mijn tijdregistratie compleet. bij de fanclub wat gedronken en gegeten en toen richting de lift om weer naar beneden te gaan en klaarmaken voor de 2e klim.

Ik was rond 10u10 beneden en liep eerst weer door het start plein voor de registratie voor de 2e klim.

Mark was ondertussen al weer onderweg voor de 2e klim.

Toen ik bijna weer aan wilde lopen voor mijn 2e  klim kwam Mark weer beneden van zijn 2e behaalde beklimming.

Fijn om elkaar weer even te zien. De temperatuur begon langzaamaan wel te stijgen.............

Luc wilde ook naar boven vertrekken nadat Mark was vertrokken voor zijn 3e klim maar toen kreeg hij bezoek van Team Alles in z,n 5 die gehoor gaven aan onze uitnodiging dat ze bij ons wel bij mochten tanken aan eten en drinken voor hun 2e beklimming

Daarna vervolgde Alles in z,n 5 hun dag en Luc kwam richting boven.

Toen Mark onderweg terug was na zijn 3e beklimming kwamen we elkaar weer tegen....hoe fijn was dat weer!!

Doordat het zo warm was werd het wel zwaarder maar heeee......OPGEVEN IS GEEN OPTIE.onderweg in de buurt van bocht 3. 

Ik kwam de 2e keer boven en wederom een goede ontlading. Daar was Luc inmiddels ook boven en Marielle stond daar ook gezellig bij om te wachten op de rest van haar team.

Doordat het zo zonnig was had de fanclub aan alles gedacht behalve aan zonnebrand. Met rode snoeten als resultaat

Isa kon helaas niet mee dit jaar maar hield ons op de hoogte van wat ze zag op tv....ze volgde ons vanuit Vlierden via de live tv.

Ze was ook zo lief geweest om even naar ons pap zijn graf te gaan en daar een bloemetje neer te leggen bij zijn boomschijf.....super LIEF

Mark hield ons op de hoogte hoever hij was. De 4e beklimming werd steeds zwaarder door het warme weer. Je kunt op een gegeven moment dit ook niet meer bij gegeten/gedronken krijgen die inspanning die je levert.

deze foto is gemaakt door Wilma (een vriendin die wij woensdag aangemoedigd hebben en die gisteren als vrijwilliger hielp)

Toen Mark boven kwam voor de 4e x stonden wij allemaal klaar om hem toe te juichen.

Toen kwam daar de ontlading bij Mark.

Hoe fijn was dat om deze ontlading SAMEN te beleven met MIJN maatje!!!! Dat is niet te omschrijven wat er dan door je heengaat. Je moet dat echt zelf  ervaren om te weten hoe dat voelt.

Al met al was het een super fijne dag met een lach en een traan 

.

Een dag (week) om nooit meer te vergeten!!!

Fijn om dit SAMEN met mijn maatje en onze familie/fanclub beleeft te hebben.